De toekomst van de maatschappij hangt af van de manier waarop we voor het milieu zorgen. Om dat te kunnen doen, moeten de industrieën zich ontwikkelen en in staat zijn om te gaan met kwesties als vervuiling en klimaatverandering.
In deze context vormt het koolstofvrij maken van de staalsector een grote uitdaging, gebaseerd op de noodzaak om te investeren in innovatieve technologieën. Dat betekent ook dat een technologische transformatie moet worden doorgevoerd om tegen 2050 een nuluitstoot te bereiken.
De ontwikkeling van groene waterstof, een uit schone energiebronnen gewonnen brandstof, is reeds een feit. Deze technologie wordt beschouwd als de sleutel tot een duurzame ontkoling en is op Europees niveau al uitgegroeid tot een strategische investering.
Dit project wordt uitgevoerd dankzij een partnerschap van bedrijven, dat in staat is in te spelen op de volledige waterstofwaardeketen in de ijzer- en staalsector.
Het H-ACERO-project wordt de komende drie jaar ontwikkeld met een budget van 8.856.545,54 €, gefinancierd door de Baskische regering in het kader van het HAZITEK-hulpprogramma voor de ondersteuning van industriële onderzoeksprojecten en medegefinancierd door het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO).
Doel van het project
Het strategische doel van het project is bij te dragen tot de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties door de staalsector koolstofvrij te maken. En dit door gebruik te maken van groene waterstof als alternatieve energiebron in diverse stadia van het staalproductieproces. Het consortium zal geavanceerde technologieën en nieuwe materialen ontwikkelen, die compatibel zijn met de productieprocessen van de staalindustrie, met als doel te komen tot een duurzame staalproductie op basis van waterstof (H2).
Daartoe worden vier actiegebieden voorgesteld: één gericht op de ontwikkeling van geavanceerde apparatuur, een ander gericht op verbruiksgoederen zoals vuurvaste producten, een gebied dat verband houdt met de brandstofbron zelf (H2) en tenslotte een gebied dat verband houdt met het productieproces en de veiligheid daarvan, met het doel de nodige technologische kennis te verwerven om waterstof (H2) te kunnen toepassen in de ijzer- en staalsector.
Als laatste fase is het de bedoeling demonstratieprototypes te bouwen op beperkte schaal (1/5 tot 1/10) om de verschillende ontwerpen, die tijdens het project ontwikkeld worden, te valideren.
Conclusies
Het H-ACERO-project bestaat uit een consortium met als algemeen resultaat het vergaren van kennis van de toepassing van waterstof op technologieën en processen in de ijzer- en staalsector, resultaten die in de toekomst op industrieel niveau zullen worden weerspiegeld in nieuwe producten en processen met een kleinere koolstofvoetafdruk.